Hoi Allemaal,
op 29 juli zouden we onze ouders gaan vertellen dat ze opa's en oma's zouden worden.
Die morgen gingen mijn vriend en ik voor het eerst samen naar de arts voor een echo, ik zelf was al eerder geweest en heb het hartje zien kloppen.
Helaas kon de arts die dag geen hartactiviteit vinden en werden we direct doorverwezen naar het ziekenhuis voor een curretage. Ik belde mijn ouders dus met ander nieuws dan de bedoeling was….
De vrijdag erna gingen we op vakantie, de artsen hadden verteld dat ik kon doen en laten wat ik wilde. Na een mooie en stevige wandeling eindigde dit doen en laten in een ziekenhuis in Frankrijk omdat ik heftige buikpijn had en heel veel bloed verloor. Daar is alles nog een keer nagekeken en alles was schoon, gelukkig maar!
Nu is het november en ik merk dat ik toch erg graag weer zwanger wil zijn, een oud klasgenoot is zwanger en een vriendin van me is net zover als dat ik had moeten zijn, dat doet pijn…
Ik weet dat ik me niet druk moet maken en ik weet dat we dus allebei vruchtbaar zijn, toch is de teleurstelling steeds groot als blijkt dat het weer negatief is. Daarnaast is het lastig dat het gevoel (verlangen naar) en het verstand (weten dat het goed komt) niet op één lijn zitten.
Hoe lang duurde het bij jullie voordat je zwanger was na een miskraam en herkennen jullie het gevoel dat je bang bent dat het niet meer lukt, terwijl je verstandelijk wel weet dat het kan.
Voor een ieder die hetzelfde meemaakt: Sterkte, of als je weer zwanger bent: Gefeliciteerd en geniet ervan!!
Noes