Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
chelle1975
Ik kon het niet geloven.
Ik was zwanger.
28 september was mijn laatste ongesteldheid en mijn geluk kon niet op.
Alleen kon ik er niet van genieten.
De zwangerschaps test was zo licht gekleurd. Maar een kruis is een kruis stond op de bijsluiter.
Toen moest mijn man naar amerika en net voordat hij vertrok verloor k wat helder bloed.
S,morgens en s,middags.
Maar het stopte en de verloskundige zei dat het een nestelingsbloeding was.
Maar mijn onzekere gevoel ging niet weg.
Toen mijn man 4 dagen weg was kreeg ik een boeding die niet ophield.
Maar nog geen krampen en geen weefsel, dus ik had nog een beetje moed.
Maar vrijdag ochtend kreeg ik krampen en toen het ophield ben ik naar de wc gegaan en heb ik mijn plas opgevangen.
En daar zat idd een mooi rood bijna hart vormig propje bij en het zag er zo zacht uit.
Toen wist ik dat het over was.
Toen mijn man gebeld en gevraagd of hij naar huis wou komen, maar hij raakte in paniek en zei dat hij niet wou. Dat was Zo,n klap in mijn gezicht.
Maar we hebben het uirgepraat en hij is eerder terug gekomen.
En vandaag om 18.00 hebben we een echo gehad om te zien of alles weg was.
Je zag nog de verdikte rand, wat het bewijs was dat ik zwanger ben geweest, maar de rest is weg.
En ik kan er maar niet bij dat alles door gaat maar mijn hart niet.
IK wou deze kleine zo graag en snap dat het niet in orde was daarom verliet het ons.
Maar ik kan niet zomaar verder, maar mijn man en iedereen doet dat wel.
En ik snap het wel, maar mijn hart snapt het niet. Mijn hart kan het niet bij benen.
Ik mis haar zo. Ik weet dat het een meisje is, en mijn verstand zegt dat het toch raar is om iemand zo erg te missen die zo kort bij je is geweest, maar mijn hart is het er niet mee eens.
6 weken en 2 dagen…..en daarvan zijn twee weken nog niet van toepassing. Dus een maandje.
Maar daar heeft het toch niks mee temaken.
Waar ik ook mee worstel is dit is niet mijn 1e miskraam.
Ik heb nu drie sterretjes in de hemel.
Heb ook een prachtige dochter van 1,5 dus moet niet klagen.
Maar ik mis ze alle drie zo.
Maar ik wil nu nog iets doen om afscheid tenemen van haar.
HEb voor de vorige een plant gekocht en geplant in de tuin, maar het klopt voor dit mopje niet.
Hebben jullie misschien ideeen?
Sorry voor het lange beriht.
Moest even mijn ei kwijt.
Liefs michelle
