onbegrip

• 

  AR

  02-04-2007 20:54

  Hoi,

  Ik ben nieuw hier. 6 November 2006 kwam ik er achter dat ik zwanger was! Wat waren we blij. Eindelijk gelukt. Tien dagen later kreeg ik onverwachts ontzettende buikpijn op 1 plek. Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap schoot door mijn hoofd. Alles wees er op. Via de huisarts naar het ziekenhuis, waar we het bericht kregen dat ons kindje wel op de juiste plek zat. De gynaecoloog was nog niet gerust en een week later klopte het hartje van ons kind! Wat een mooi gezicht. 's Avonds hebben we met vrienden gebak gegeten. Zo opgelucht waren we. Twee weken later moest ik naar de echoscopiste voor een termijnbepaling. Ik voelde me niet op me gemak bij de vrouw in kwestie. Toen ze maar bleef zoeken, voelde ik al aan dat ons kindje niet meer leefde. Kapot was ik er van!

  Wat me nog het meest verbaast, is de reactie van vele mensen: was het gepland dan? Zo'n dooddoener. Als je niets weet te zeggen op zo'n bericht, zeg dan niets. Dat soort reacties hebben me veel pijn gedaan. Gelukkig zijn er ook nog echte vrienden. Van een kreeg ik een kaartje met daar alleen op: we vinden het heel erg dat we nooit jullie eerste kindje zullen ontmoeten. Dat heeft me ontzettend goed gedaan.
• 

  Gooffy

  02-04-2007 22:43

  ben hier zelf ook nieuw, maar wilde je eventjes sterkte wensen!! hoop dat je langzaamaan een plekje kunt geven..

  en dat soort opmerkingen… idd echt verschrikkelijk vervelend..

  sommige mensen denken er ook volgens mij echt niet over na wanneer en wat ze moeten zeggen..
• 

  ~ Sill@ ***~

  03-04-2007 02:34

  Hi Meis,

  Vreselijk idd die opmerkingen…

  Bij mij was het :

  “ach je bent nog jong”

  “De volgende keer beter”

  “Het was nog zo pril, het was nog niks” …..(hoe halen ze het in hun hoofd)

  Nou de 30 hijgt in mijn nek (ik voel me 55 hiihhihhi), en ik heb na de 1ste keer nog 2 MK's gehad (kort achter elkaar) dusssssssss dat waren voor mij ook dooddoeners….

  Wees idd blij dat er idd vrienden zijn die er wel voor je zijn…sterkte meis!

  Liefs Silla
• 

  Babs

  03-04-2007 18:20

  Of…………….ach je kan tenminste zwanger worden. Ook zo'n lekkere lullige opmerking.
• 

  monique

  04-04-2007 10:01

  hallo allemaal..

  ik ben hier voor het eerst aan het kijken.. ik heb vorig jaar juli een miskraam gehad.. na 7 week was het voorbij..

  in het ziekenhuis ging het heel raar.. ze zeiden niet echt veel.. toen zeiden ze dat het niet helemaak goed zat. ik moest een week later maar even weer komen. en in de deur opening zei ik,wat betekent dit dan!! ze gaf een hand en zei,ja het groeit niet meer en zal deze week wel….(vergeten hoe dat heet) kijken we volgende week of het al weg is.. dat was hard zeg?? ik bartse in tranen en mijn man ook.. ipv dat ze dat zeggen als je nog zit?

  maar goed.. ik las idd over de reacties van mensen.. bij ons ook..

  ach je bent nog jong,

  je kan in elk geval kinderen krijgen,

  het was jullie tijd blijkbaar nog niet,

  nu kun je nog mooi even wachten..

  lulligge reacties zijn dat altijd. alsof je daar op zit te wachten. zeg dan niks.

  groetjes monique kasper
• 

  Suzy mv Romijn en ?

  04-04-2007 13:06

  Verschrikkelijk he die reacties.

  Ach, zo is het beter.

  Joh, je bent nog jong genoeg.

  Je weet in ieder geval dat je zwanger kunt raken

  De opmerking die me het meest heeft pijn gedaan? Dat was toen ik 12 weken zwanger was van Romijn (de eerste zwangerschap werd een mk). Ik kreeg toen een cadeautje van mijn schoonmoeder (met goede bedoelingen trouwens, daar niet van). Ik kreeg van haar dus het cadeautje en ze zei erbij: “Ach, ik heb deze keer maar gewacht met een cadeautje te kopen want de vorige keer is het ook al misgegaan”. Dat heeft me op een of andere manier zo'n pijn gedaan. Mijn moeder bijv kwam bij de tweede zwangerschap al met een week of 6 met een cadeautje (had nog geen echo gehad). Alsof ze daar mee wilde zeggen dat ik me vooral niet te druk moest maken (wat ik natuurlijk wel deed). En het was voor mij zo'n fijn gebaar dat ze deze zwangerschap ‘serieus’ nam.
• 

  monique

  05-04-2007 14:47

  zoals je moeder reageerde zouden alle mensen moeten reageren.. dat is mooi en dat geeft je steun.. en idd lekker irri zoals mensen kunnen reageren. totdat ze zelf zoiets overkomt. maar dat is met alles zo vindt. als ze zelf iets ergs mee maken,dan begrijpen ze het pas..of dan is het nog erger eigenlijk als bij jezelf..

  groetjes
• 

  Gooffy

  05-04-2007 16:42

  ik denk dat dit idd echt iets is, wat je pas echt goed kunt begrijpen als je het zelf hebt meegemaakt.

  ik zelf ben pas 18 was 17 toen ik een miskraam kreeg. Het was dan wel niet gepland, maar zeker welkom, je steld heel je toekomst in, je stelt je voor hoe het is etc etc etc… en dan opeens is het .. weg… einde toekomst, einde alles…

  en dan zijn er mensen die denken omdat ik nog zo jong ben, dat het me nix doet, dat ik blij moet zijn met dat het weg is (dat hebben best veel mensen gezegt).

  Doordat het niet gepland is, zou het niet erg zijn dat het weg is? dat snap ik niet. Het heeft er toch gezeten?! het is toch niet zomaar iets.. als het allemaal goed was gegaan, had ik nu een kindje, nutteloze gedachten gang, maar toch denk je zo. ik zou zo graag willen dat het anders was gelopen, dat ik nu mn kindje bij me kon hebben, maar helaas. misschien is het idd slimmer om te wachten met kinderen, maar dat neemt niet weg dat ik zou willen dat het niet fout was gegaan! het heeft er gezeten, ik ben nou eenmaal zwanger geweest, dat idee dat het nu zo anders zou kunnen zijn, laat me niet los.. (niet dat ik nu aan het klussen ben trouwens)

  Een vriend van me, kon nix anders dan lompe en pijnlijke opmerkingen erover maken. En als het dan om zn moeder gaat (die heeft na hem ook een miskraam gehad) dan vind hij het zo ontzettend zielig voor dr!! (is het natuurlijk ook) dan is het opeens echt verschrikkelijk voor haar, dan had hij nu miss een broertje/zusje gehad als het goed was gegaaan.. maar snappen dat het bij mij pijnlijk is, dat doet hij niet… helaas… veel mensen snappen het niet vanwege mijn leeftijd. Ik snap ook wel dat veel mensen het niet echt begrijpen, maar enigzins nadenken over wat je zegt is toch een kleine moeite??