Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Debbie
Hallo,
Ik ben Debbie en wil even mijn verhaal kwijt.
In 2003 ben ik zwanger geweest,bij mijn eerste echo(11 weken)was er alleen een vruchtzakje te zien.Met de 12 weken toen moest ik een inwendige echo maken in het ziekenhuis en daar bleek al snel dat het niet goed was.Er zat alleen een vruchtzakje met niks erin.Het bleek al met de 6/7 weken afgestorven te zijn.Op dat moment voel je geen grond meer onder je voeten.Ik was zo voor de gek gehouden door mijn eigen lichaam,alle verschijnselen die je heb bij een zwangerschap had ik nog.En als je dan krijgt te horen dat het niet goed zit,dan komt het hard aan.Naar dat bericht moest ik erover nadenken wat ik wilde, de natuur zijn gang gaan of curriteren.We hadden ons besluit genomen en ging voor de curritatie.Na 2 dagen was het dan zover.Er werd een staafje geplaats om de baarmoeder uit te zetten en de volgende ochtend werd ik gecurriteerd.Het staafje erin zetten was vreselijk,het deed zoveel pijn en bloede heel erg.
Na een tijd ga je er toch over denken en dan denk je.Het is niet voor niks dat een zwangerschap wordt afgebroken.
Met in jezelf te geloven ga je toch verder.
En dan is het weer zover.6 april 2007,ik word niet ongesteld.
Krijg weer pijne borsten,wordt weer misselijk alle verschijnselen je kent het wel.
Na 4 dagen(10 april) gingen we( mijn partner en ik ) een zwangerschapstest doen en al snel werd het duidelijk.Yes,ben weer zwanger.Heb een paar dagen gewacht en toen heb ik de verloskundige gebeld en heb verteld dat ik in 2003 een miskraam heb gehad en lang door mijn lichaam voor de gek ben gehouden.Dus vroeg ik of ik een inwendige echo mocht maken in het ziekenhuis.
Afgelopen dinsdag (24april) 8.45 de echo.Het vruchtzakje zit er en is 17mm groot,maar in het zakje kon ze nog niets zien zitten.Omdat het nog veelste kort was.Aan de grote van het vruchtzakje berekende ze dat ik 6 weken en 2 dagen zwanger was.Omdat ze het nog niet goed genoeg kon zien werdt er een volgende afspraak gemaakt 9 mei aanstaande.
Maar afgelopen nacht 26 op 27 april gebeurde iets vreselijks.
1.45 uur was ik nog op mijn werk(werk in de horeca) kreeg ik kramp in mijn buik,mijn broek werdt nat,dus ik ging naar de wc.En alles zat onder het bloed.Ging snel naar huis toe.Het bloede hevig en van morgen had ik het vruchtzakje in mijn handen.Echt zoiets gun je de grootste vijand niet.
Vanmiddag ben ik naar de verloskundige geweest om mijn verhaal te doen.
En wil graag een onderzoek doen.Bij de eerste miskraam hadden ze het vruchtzakje onderzocht,maar daar is niks uitgekomen.En nu gaan ze 4 juni het bloed onderzoeken,maar hoe dat gaat en waarop ze gaan onderzoeken weet ik eigenlijk niet.
Dit is mijn verhaal.
Ken jij jezelf terug in mijn verhaal of kan jij misschien mijn raad of advies geven,dan hoor ik het graag.
Alle vrouwen en natuurlijk ook hun partners,want die maken het ook mee,die een miskraam hebben gehad wens ik en mijn vriend heel veel sterkte toe.
Bedankt voor het lezen van mijn verhaal.
Groetjes Debbie en ivo
