Welkom op het forum van startpagina!

Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.

Naar overzicht van alle forums

mijn verhaal

  • Ella

    Met veel moeite schrijf ik hier mijn verhaaltje, met als hoop dat ik lot genoten kan vinden die het zelfde hebben mee gemaakt ,ruim een jaar geleden hebben m,n man en ik een hele nare tijd achter de rug gehad. na 11 jaar waren we in verwachtingen het bleek ook nog eens een tweeling te zijn ,ik was erg ziek maar zo gelukkig laat me maar spugen ,laat me maar ellendig voelen maak niet uit eindelijk moeder ik kon het niet geloven.

    Maar op de 16 week gebeurde het heel onverwachts werd één kindje geboren ,ik kon het niet tegenhouden en ving het op! erg geschrokken belde wij het ziekenhuis ,ik werd gelijk met het ambulance naar het zieken huis gebracht.

    We kregen een hopenloze bericht het andere kindje kan binnen 24 uur ook geboren worden ,ik was radeloos en m,n man verbergde zijn verdriet om mij te beschermen.

    24 uur ging voorbij ,maar gelukkig er was nog niets gebeurd ik moest 10 dagen in het ziekenhuis blijven,en kreeg de mededeling dat ik m,n hele zwangerschap niets mocht doen.

    zaterdag een week na m,n thuiskomst hebben we onze kindje begraven op het begraafplaats achter onze kerk ,ja het heeft een waardig plekje daar kom ik elke maand wel eens!

    Maar goed nu over de zwangerschap ik mocht niets doen ,zelfs niet naar de markt pronken met m,n buik kon ook niet ,dat vond ik wel jammer ,maar het kindje bleef toch zitten op de 38ste week werd er een gezonde zoon geboren! Evert-Jan het ziekenhuis had dit nooit mee gemaakt maar het gebeurde wel!

    ons pareltje zoals wij het kindje noemen werd op de 16 week geboren en Evert-Jan op de 38ste week wij blijven zeggen we zijn ouders van een tweeling! en dat kan niemand van ons afpakken!~echt helemaal niemand!

    Groet ella

  • Sella mv Senne en Nora*

    Ik kan me zo gped voorstellen hoe je je gevoeld moet hebben. Mijn verhaal staan een stukje naar onder en heet “even mijn verhaal kwijt” Onze verhalen lijken op elkaar.

    Ik ben met 22 weken op 11 juli 2007 bevallen van een gezonde meid. Helaas is 22 weken nog veel te jong om te kunnen leven, dus zij is een 1,5 uur na de geboorte in onze armen overleden.

    Ik heb ook de bevalling niet aan zien/voelen komen. Ik ging op controle bij de gyn en kreeg te horen dat ik al 5 cm ontsluiting had. De grond wprdt op dat moment onder je voeten weggeslagen !

    Voor mij is het nu 2 weken gelden allemaal, en ik ervaar het als een heel groot gemis. Wij hebben haar geen plekje kunnen geven omdat we in Aruba wonen. Daar kennen ze geen crematies en begraven was voor ons geen optie omdat we in de zomer van 2008 weer naar ned. verhuizen en dan zou ons meisje aan de andere kant van de wereld begraven liggen. Dat was, en is nog steeds een hele moeilijke keuze.

    Als je met meer lotgenoten wil praten dan kun je naar de site www. lieve-engeltjes.nl gaan, en je aanmelden voor de mailing-lijst. Dit is een lijst van ouders van overleden kindjes (in ons geval vroeg geboortes) en die mailen met elkaar. Ik vindt er heel veel steun bij ! Gewoon ff je verhaal kwijt en vertellen hoe je je voelt….en je zult zien dat je veel steun krijgt.

    Sella mv Senne en Nora*