Hallo,
Ik ben blij dat ik zo mijn verhaal kwijt kan en ook kan lezen hoe andere dit verdriet verwerken.
Ik heb een gezonde zoon van 2,5 jaar oud mijn eerste zwangerschap verliep super.
Mijn 2de zwangerschap liep op een miskraam uit toen ik 6,5 week zwanger was.
Is nu bijna een jaar geleden. In het begin dacht ik oh het gaat wel maar daarna kreeg ik de klapper, ik was heel vlug op de kast had nergens geen zin in wilde alleen maar zwanger worden, maar we hadden besloten om te wachten tot ik weer een beetje tot mezelf gekomen was.
Nou uiteindelijk gingen we er weer voor en telde eigenlijk ook meteen aan.
Met de 6 weken een echo gehad en hadden het hartje al zien kloppen dat wat we de vorige keer niet gezien hadden.
Dus ging met gerust hart naar huis.
Moest na 3 weken terug komen om de termijn te bepalen.
Maar kreeg een lichte bloeding op 10 oktober en 15 oktober moest ik naar het ziekenhuis, voor echo.
Ik dacht nou laten we toch maar ff checken met een echo als alles wel goed is.
En zo gauw er beeld was was het voor ons al duidelijk weer geen hartslag meer te zien.
Oh dat moment zak je door de grond en wil je het liefst in een hoekje zitten.
oh waarom waarom wij wat heb ik fout gedaan ik heb juist zo goed opgelet.
Ik rook niet heb foliumzuur geslikt niet gedronken gezond gegeten veel gerust, wat moet ik nog meer doen?
Ben vrijdags de 12de gecurreteerd.
De 1e keer overigens had ik besloten dat ik het natuurlijk eraf wilde laten komen, maar is niet gelukt moest ‘snachts naar ziekenhuis was leeg aan het bloeden, moest meteen ’snachts nog geholpen worden om het bloed te stoppen.
was nog een klapper erboven op ben toen veel bloed verloren.
Dat wilde ik dus nu voorkomen en heb meteen voor curettage gekozen.
Nu willen we wel meteen verder om te proberen om weer zwanger te worden.
Ik hoop dat het vlug lukt liever vandaag dan morgen.
Maar je hoort van iedereen wat anders de 1 zegt dat je vruchtbaarder bent in de 2 weken na de miskraam is dat zo?
Maar om nu gemeenschap te hebben wanneer je nog vloeit lijkt me ook niet echt prettig………..
Wie heeft hier ervaring mee en weet hoe lang het duurt voordat je weer een normale ongesteldheid krijgt?
Bedankt voor het lezen van mijn verhaal