Zit ik bij de huisarts voor iets heel anders, begint ze heel lief te vragen hoe het nu met me is na de miskraam van ruim 3 maanden geleden. En toen zomaar ineens, kwamen de tranen weer. Omdat ze zo begripvol was, me nog eens een keer verzekerde dat het niet onze eigen schuld was, het niets zegt over de toekomst en we ons pas zorgen moeten gaan maken als we over een jaar niet weer zwanger zijn geraakt. Ik heb er met zoveel mensen over gepraat en heb er de laatste weken minder verdriet van, tot nu dan. Zo zie je maar hoeveel pijn er nog in me zit.
Hebben jullie dat ook?