Bang heel bang!

• 

  Ella

  18-02-2008 21:19

  Na elf jaar dokteren was ik eindelijk zwanger van een tweeling, wat waren we gelukkig!

  Maar op de 16e week (maand 4) werd er plots een levenloos kindje geboren!

  volkomen onverwacht en het heeft me erg aan gegrepen, met man en macht werd er gevochten dat het andere kindje geboren mocht worden!

  Nou dat is gelukt want er is een heel gezond knullentje geboren, nu 16 maanden later blijk ik spontaan zwanger te zijn!

  Ik ben er erg gelukkig mee maar ik ben zo angstig dat het weer zou gebeuren nu ben ik 12 weken zwanger! vele zeggen ach dan ben je in ieder geval de moeilijkste periode voorbij, nou jammer genoeg weet ik wel beter, ik ben zo bang dat ik weer de 17 week niet zal halen!

  Erg genoeg kan ik dus niet echt van m,n zwangerschap genieten zoals ik moet doen!

  en hoe ik ook denk! en probeer het luk me gewoon niet om positief te zijn!

  Is dit bij jullie herkenbaar???

  Groet ella
• 

  Lana

  19-02-2008 10:52

  Jeetje meis wat vreselijk ! kan me je angst heel goed voorstellen hoor ik heb gelukkig geen kindje verloren met 16 weken maar wel 3 keer een miskraam gehad die niet zonder slag of stoot ging , ik ben nu bijna 21 weken zwanger maar nog kan ik heel moeilijk genieten.

  Voel de kleine nu schoppen en daar probeer ik echt alles uit te halen.

  Ik hoop dat jij eerdaags ook wat kan genieten , natuurlijk van harte gefeliciteerd met je zwangerschap !
• 

  Truus

  19-02-2008 20:24

  Wij hebben net voor de kerst ook een kindje verloren met 16 weken. Na een akelige nacht en een supersnelle geboorte, loop je een paar uur later met lege handen en buik het ziekenhuis uit. Ongelofelijk en soms nog steeds onbegrijpelijk voor mij. Ivm mijn leeftijd en de wens voor een eventueel groot gezin willen we toch niet lang wachten met een volgende zwangerschap. Ik denk nl dat het voor mij niet uitmaakt of ik nu weer snel zwanger wordt of pas over een jaar. Ik zal altijd angstig blijven dat het fout gaat.

  Ik weet niet zo goed waarom ik dit hier schrijf, ik schrijf nooit op een forum maar je verhaal is precies wat ik denk te gaan voelen mocht het ooit weer gaan lukken. En toch is de wens groot genoeg om er nog een keertje voor te gaan.

  Ik wil jou heel veel succes wensen en sterkte. Ik ga duimen dat het goed gaat komen en dan duim ik stiekem ook een beetje voor mezelf.
• 

  Pebbles mv 2 boys

  19-02-2008 21:05

  Wat moeilijk. Kan me voorstellen dat je erg angstig bent. Helaas is het enige wat je kan doen wachten. En dat maakt alles nog moeilijker. Ik hoop dat de tijd voorbij vliegt en je snel bij de 20 weken zit, hopen dat je dan een beetje kan gaan genieten.

  Sterkte
• 

  Truus

  19-02-2008 22:39

  Pebbles, Ik lees jou verhaal hier ook al een paar weken mee. Lief van je dat je telkens zo mee leeft terwijl het jou ook echt niet meezit.
• 

  bBagheera

  16-03-2008 12:19

  Tja, de 12 weken voorbij zegt mij idd ook niets……

  Ben zelf 31 augustus 2007 bevallen na 22 weken zwangerschap. Ben nu (nog heel pril) weer zwanger.

  Zelf ga ik alleen maar voor 26 weken (levensvatbaarheid) en anders niets, merk ik. De eerste 12 weken houd ik (veel te) weinig rekening mee.

  Als mensen er naar vragen leg ik uit dat ik wel zwanger ben, maar nog niet in verwachting. Dat ik blij ben met de zwangerschap, maar dat de verwachting dat er een kindje komt nog even op zich laat wachten.

  Ik probeer dus wel positief te zien, ben blij met de zwangerschap, maar toch ook heel bewust van wat er fout kan gaan.