Hallo nou hier zet ik dan eindelijk mijn verhaal neer,ik moest er een tijdje over na denken hoe en wat maar ik heb het.
We moesten di 19 feb voor de 3e echo ik ben dan precies 10 weken zwanger,vol goede moed gaan we er heen eerst een heel gesprek over van alles en nog wat erg leuk,en toen kwam de echo.Het duurde een tijdje was inwendig want dan kon je het beter zien nou prima en het duurde allemaal lang,maar op een gegeven moment zei ze nou het spijt me maar ik zie geen hartslag meer,zoeken en zoeken maar nee geen hartlag meer,dus ging ze de kleine op meten en die kwam maar tot 9 weken.Echt verschrikkelijk gewoon,we hadden het niet gedacht,je bent nog jong en denkt dat over komt ons geen 2e keer(in juli hebben we ook een miskraam van een tweeling gehad met 7w en 4d, 2x curretage gehad.).Nou toen ging het gesprak heel ergens anders over.Ik heb gekozen voor een curretage dus ik kon meteen de volgende dag geholpen worden en nu zit ik nog thuis te genezen en het te verwerken,ik hoop dat ik eind van de week weer aan het werk kan,tot die tijd doe ik lekker rustig aan. Ik moet 20 maart voor na controle en dan horen we gelijk hoe en wat verder want we krijgen vervolg onder zoeken dus ben benieuwd wat dat inhoud allemaal.
Nou dat was mijn verhaal,ik ben blij dat ik het op geschreven heb.
Groetjes Petra.