Je zit dus echt in hetzelfde schuitje nu als ik zeg maar. Vind het rot maar ook fijn om te lezen, erg herkenbaar. Je zoekt toch een beetje naar dezelfde soort verhalen op de één of andere manier. Er is bijna niemand om me heen die dit mee heeft gemaakt. De meeste weten niet wat ze moeten zeggen of zeggen dingen zoals, tja jullie kunnen in ieder geval wel zwanger worden! Tja leuk maar als het verder niks wordt….. Maar goed ze bedoelen het wel goed natuurlijk.
Ik heb nog steeds best wel veel kramp. Morgen wil ik weer een paar uurtjes naar mijn werk gaan, even weer in het ritme komen. Ik heb trouwens ook wel snel die echo, maar dat komt omdat ik vrijdag hele dag bruiloft heb en maandag gaan we op vakantie. Ik zie het allemaal nog maar niks zitten maar ja… Live goes on…
Ik heb eind mei een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad. Ik was met de pil gestopt en een maand later werd ik gewoon ongesteld dacht ik. Een paar dagen later kreeg ik weer bloedverlies. Nou ja ik dacht ik rommel nog een beetje, was ja net met de pil gestopt. Na een paar dagen kreeg ik enorme buikpijn. De dokter stuurde me gelijk door naar het ziekenhuis. Daar bleek dus dat ik een buitenbaarmoederlijke zwangerschap had. Een week later was alles weer weg.
Omdat ik dat in mei heb gehad moest ik met 3 weken over tijd naar de gyn. Toen ik daar was klopte het hartje nog niet, maar ik kon 1 week korter zwanger zijn. Een week later moest ik naar een vervanger van haar. Zij zag niks kloppen en was erg bot met haar slechte nieuws. In één zin werd me verteld dat het niet goed was en gevraagd wanneer ik het wou laten weghalen. Nou daar zit je dan … Pffff. Ik heb gevraagd of ik daar toch even over mocht nadenken. Die week daarop moest ik bij mijn eigen gyn terug komen om de curretage te bespreken. Nou we zijn door een hel gegaan die week, wat een verdriet weer. En dat voor de 2e keer. Waarom…
Mijn eigen gyn zag dus die week erop wel een hartje kloppen en het was 4 x zo groot. Nou ik wist niet of ik blij moest zijn of wat dan ook. We moesten 2 weken later, afgelopen vrijdag, terug komen om te kijken of het doorgroeide. Die eerste week was ik heel nuchter maar vorige week ging ik toch weer een beetje dromen. Helaas viel die droom dus vrijdag weer in duigen. 't was net of de klap een keer zo hard aan is gekomen. Het voelt al bijna als een 3e miskraam.
Nou ik heb weer een heel stuk getypt zie ik pfff. Je zal wel sterretjes zien haha. Ik heb bij jou op de dreumessite gespiekt. Ik zie dat je al een jongetje hebt! Wat leuk zeg! Een lekker ding, die zal je nu wel in de weer houden denk ik zo. Ik zie ook een 3 en een sterretje achter je naam.
Heb je meerdere miskramen gehad of een kindje('s) verloren? Of ben ik nu heel nieuwschierig. En hebben jullie onderzoeken gedaan? Ze hebben ons wel zo'n onderzoek voorgesteld en ik wil daar morgen wel even weer naar vragen wat dat precies inhoud allemaal.
Ik wens jou heel erg veel sterkte. Ik weet als geen ander hoe kloten dit voelt. Zowel emotioneel als lichamelijk. Ik hoop dat je er weer snel boven op bent. Ik hoop dat maandag alles weg is als ze je echo maken zodat je niet alsnog een curretage moet. Geniet van je mannen en kom lekker tot rust.
Veel liefs Linda