als alles achter de rug is...

• 

  kee

  18-11-2008 20:53

  twee weken terug het slechte nieuws gehad tijdens een echo dat het kindje niet meer leefde. een week terug gecurreteerd.. Ik heb me erg goed gehouden in deze tijd. Het was niet anders.. volgende keer beter.. Ik ben sinds twee dagen weer aan het werk en het valt me verschrikkelijk zwaar. Ik heb er helemaal geen zin meer in. herkenbaar? Nu pas krijg ik het verdriet over me heen, nu pas komt het echte besef dat we voorlopig nog geen papa en mama worden. Wat is het toch vreselijk om een miskraam te krijgen… we mochten twee maanden blij zijn en nu kunnen we alle plannen en ideeen weer aan de kant schuiven. Het geeft zo'n ‘leeg’ gevoel. Zoveel liefde om te geven en dan sta je gewoon weer met lege handen (en een lege buik). Wou dat ik alles aan de kant kon zetten tot ik wéér zwanger ben. Het wachten duurt zo lang.. En ben pas twee weken onderweg…

  Sterkte allemaal!
• 

  Jipje

  20-11-2008 15:54

  Heeeeel herkenbaar. Maar ik kan je vertellen dat het echt weer beter wordt. Neem je tijd om dit te verwerken. Ik vind altijd dat zo lang als je bent zwanger geweest, zo lang duurt het ook voor je weer wat beter in je vel komt te zitten. En zelfs dan is het nog niet helemaal over, maar dan begint het weer te komen, denk je niet meer de godganse dag aan die miskraam. Heel veel sterkte!
• 

  jh

  20-11-2008 21:30

  lieve kee…

  o zo herkenbaar, gisteren is het bij mij weggehaald, noodgedwongen (zie kopje de deur uit) het duurde te lang, teveel bloedverlies en niet goed voor mezelf om door te gaan. Die leegte herken ik letterlijk en figuurlijk. bij elk lief woordje kan ik wel huilen en zoals ik gisteren de hele dag in het ziekenhuis geleefd werd, zo moet ik nu zelf weer leven. Weer de draad oppakken, weer eten koken, maar ik ben zoooo lusteloos, zo moe en ik heb eigenlijk helemaal nergens zin in. Dus wel heel normaal denk ik maar zolang je dat hebt is het ook wel even nodig om je die tijd te gunnen, laat het er op momenten maar even zijn al zie ik ook wel in dat straks het leven weer doorgaat!

  kee, ik hoop dat we snel weer zwanger zijn, de gynaecoloog zei dat het goed was om eerst weer een menstruatie af te wachten, nou eigenlijk kan ik neit afwachten ik vond het zo heerlijk om zwanger te zijn….

  heel veel sterkte kee…

  ook al ken ik je niet, ik leef met je mee
• 

  Truus

  21-11-2008 22:02

  Ik kan zo meevoelen met wat je schrijft. Ik heb zelf vorig jaar in december met 18 weken een kindje verloren en tot nu toe is het niet gelukt om zwanger te worden.

  Vlak na het hele gebeuren in het ziekenhuis was het niet eens zozeer het verdriet om alles wat ons was overkomen, maar ik miste vooral heel erg het zwanger zijn. Ik was ergens aan begonnen…..maar kon het niet afmaken.

  Nu is dat weer wat af aan het nemen en wil ik vooral heel graag weer een kindje.

  Ik kijk wel op tegen tegen de december maand. Al die tijd ben ik er vanuit gegaan dat ik dan weer zwanger zou zijn, helaas is dat niet het geval. Dat maakt het komende kerst toch weer wat moeilijker.

  Ik wens iedereen veel sterkte, kracht en succes!!
• 

  kee

  22-11-2008 18:26

  bedankt voor de reacties, fijn om te lezen. Ik accepteer dat ik me zo voel en vind het ook hartstikke logisch na alles wat er gebeurd is. Ik heb het idee dat mijn manager er even wat minder blij mee is, nou jammer dan. Ik pas goed op mezelf en werken is nu even niet iets waar ik me voor kan inzetten. Vooral niet omdat ik met baby's en kinderen werk. Misschien duurt het lang, misschien kort. ik zie het wel. Ik bloed nog steeds iets, de curretage is 10 dagen terug. Ik kan niet wachten om weer te ‘oefenen’. Wij zien het positief in. Je moet wel, hoop houdt een mens overeind. Mijn wens/hoop is dat ik met de kerst een positieve test in mijn handen heb. Wij gaan onze best er weer voor doen. Ik ga niet wachten op een menstruatie. De enige reden volgens de arts was dat je dan beter weet wanneer je zwanger bent geworden. Nou als dat alles is… Dan zien we het wel op de eerste echo. Ik hou zelf mijn temperatuur bij. Dan hoop ik te kunnen ontdekken wanneer mijn eisprong is. Dan weet ik ook gelijk hoe en wat… Spannend he?! Ik heb er wel weer zin in. Ik hoop niet dat ik weer 9 maanden moet wachten. Ik blijf gezond leven, geen alcohol, genoeg fruit, weer lekker sporten en het lijf weer sterk maken… Kom maar op met de volgende zwangerschap!!!

  Jullie ook succes allemaal!