mijn verhaal

crooltje

12-12-2008 11:55

Hallo dames
9 december moest ik naar de gyn.
Een echo. 7 weken zwanger en een mooi kloppend hartje. Alles zag er zo goed uit.
Opluchting…de hele wereld mag weten dat er hier een kindje bij komt!!
s'nachts wordt ik wakker…mijn broek is nat. Heb ik in mijn broek geplast?
Ik ga naar de wc…mijn hele slip gevuld met bloed. Ik schrik er zo van dat ik moet braken en bijna omval.
Leon wakker gemaakt en verteld dat ik een miskraam aan het krijgen ben.,
Ongeloof, verdriet…hoe kan dit? Om 13 uur klopte er een mooi hartje en was alles goed.
10 december om 9 uur bellen krijg niemand van de poli te pakken.
Om iets voor half 10 eindelijk ze nemen op.
Er is een gaatje !!!! om 12.10 uur….zo lang gewoon wachten.
Tegen 13 uur worden mijn moeder en ik binnen gelaten. Ik krijg een echo en het hartje klopt niet meer…kan het niet bevatten.
Dit komt bijna nooit voor. Na een kloppend hartje is een miskraamkans nog maar 3 %. En het verschil binnen 24 uur komt vrijwel nooit voor…nee maar het overkomt wel mij.
Huilen is wat ik kan.
11 december…Ik voel me zwanger, het vloeien wordt minder. Zal het hartje weer kloppen? Ik weet dat het niet kan maar je gaat het hopen.
12 dec
Het vloeien is nu weg, maar het kindje zit nog in me. Het is dubbel zo. Je krijgt hoop dat we het niet goed gezien hebben, maar je weet een hartje wat klopt, dan weer stopt gaat daarna echt niet meer kloppen.
Ons kadootje want zo zagen we het is er niet meer echt.
19 december moet ik weer naar de gyn.
Als het kindje er dan nog in zit zal ik gecurreteerd worden.
kpn

12-12-2008 13:17

Wat een verschrikkelijk verhaal !!!!
Heel veel sterkte de komende tijd.
kee

12-12-2008 19:11

Wat een naar verhaal, vooral omdat je die echo al had gehad en alles er goed uitzag. Ik heb zelf ook één echo gehad waarbij het hartje klopte. Ik was toen minder ver dan we dachten dus kregen we ruim een maand later weer een echo. Toen klopte het hartje niet meer. Een week later ben ik gecurreteerd.Ik ben nu zelf een maand verder en het verdriet wordt echt minder maar de eerste weken zijn heel moeilijk. Mocht je verschrikkelijk opkijken tegen de curretage, mij is het 100% meegevallen. Ik vond het heel spannend hoor, had nog nooit in het ziekenhuis gelegen. Maar de ingreep zelf en daarna, geen probleem. Ik ben wel onder volledige narcose gegaan, dat leek me prettiger dan een locale verdoving.
Sterkte de komende tijd!
crooltje

12-12-2008 23:57

Dank jullie wel voor het berichtje.
Het ergste vind ik nu ergens omdat het nu wat oud bloed is wat ik verlies, dat ik hoop op een wonder. Dat de 19e wel een kloppend hartje te zien is.
Dit komt ook omdat bij de eerste echo het beeld veel dichterbij gehaald was zeg maar.
En ergens weet je ook wel dat als een gyn geen kloppend hartje ziet dat het dan ook gewoon zo is.
Is het stom om hoop te houden? Of is het een vorm van de week doorkomen.
Het is niet dat ik geen verdriet heb hoor.
Ik huil met regelmaat en vraag me af in welke nare droom ik in terecht ben gekomen.
Het wachten op en je daarnaast zo zwanger voelen (gespannen borsten, dorst, veel plassen en moe moe moe) is gewoon zo moeilijk.
Gr Carola
jh

15-12-2008 14:47

hai crooltje,
erg he? is ook zo onwerkelijk de eerste weken je leeft nog wat voort met het idee dag er over 7 maanden een kindje zal zijn, dat moet er echt wat uitslijten….
hoop voor je dat voor de 19e je het vruchtje kwijt bent maar op zich is curretage niet iets op heel erg tegenop te zien. geen pijn of zo, alleen emotionele pijn..
sterkte.
crooltje

15-12-2008 17:07

Het vloeien is sinds gisteren weg.
Ik verlies gewoon helder vaginaal slijm, zoals anders tijdens de zwangerschap.
Vraag me dan ook af of de bloeding deze week alsnog vanzelf zal komen of dat ik vrijdag een datum krijg voor curretage.
Ik zie niet op tegen de curretage, ik hoop alleen of er de mogelijkheid dan is om het kindje/vruchtje dan nog te zien om het af te sluiten.
Liefs Crooltje
steenbok

16-12-2008 16:18

Hoi Crooltje,
Heb zelf ook zoiets meegemaakt.
Ging 3 dec voor onze eerste echo.Ik zou 10 weken zwanger zijn…
In tegenstelling tot jou ging bij mij alles prima,geen pijn,geen bloeding….
Maar ook geen goede echo.
2 vruchtzakjes,eentje was er leeg en het andere vruchtjes was met 7,5 week gestopt met groeien.geen hartactie.
Ik liep dus al 2,5 week met een dood vruchtje maar mijn lichaam was nog steeds zwanger.
na een week heb ik een curretage laten uitvoeren want het vruchtje liet niet vanzelf los.
We zijn vreselijk verdrietig want je droom is er niet meer en ik mis het zwanger zijn.
Ik weet dus hoe je je moet voelen en wens je dan ook alle sterkte toe.
Hopelijk een goed nieuw jaar met misschien weer een nieuwe zwangerschap….
crooltje

16-12-2008 23:36

Dank jullie allemaal voor de lieve woorden.
Ik hoop dat we met z'n allen gewoon snel weer hoop en geluk op ons pad mogen hebben en dat we 2009 kunnen zien als een goed, gelukkig, evt vruchtbaar jaar.
Hier nog een roes. Ben ergens blij als het de 19e is. Dan weet ik waar ik aan toe ben. Het kindje zal ik nooit vergeten, maar ik wil als het niet goed is gewoon alles een plekje kunnen geven.
kus Crooltje
crooltje

22-12-2008 20:00

Ik heb dus de 19e een spoed curretage gehad ivm MA.
Mijn baarmoeder was gevuld met bloed en stolsels en dat mijn buik groeide en hard was was dus door al dat bloed en stolsels. Volgens de gyn had ik gewoon veel krampen/ pijn/ weeën moeten hebben en die had ik niet.
Van mijn kindje was niet veel meer te zien, dus vragen om het te bewaren voor me na het zien van de rommel in mijn baarmoeder was gewoon geen vraag meer.
Ik voel me schoon, maar leeg.
Het is nu geen wij meer, maar gewoon ik.
En dat voelt raar, ongewoon.
Het vloeien valt mee. De spanning in borsten neemt af.
Mijn lichaam is nu bezig met het opruimen van de hormonen…ik ga ze missen.
Kus Crooltje
kee

22-12-2008 20:31

Ik word weer helemaal een beetje verdrietig als ik je verhaal lees. Heel herkenbaar het gevoel van weer '

Welkom op het forum van startpagina!

mijn verhaal

crooltje

kpn

kee

crooltje

jh

crooltje

steenbok

crooltje

crooltje

kee