Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
kee
Waar is dat verhaal van dat meisje wat zo begon te bloeden nadat ze een echo had gehad? Ik was benieuwd hoe het met haar was maar ik zie die berichtjes niet meer.
gr
Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.
Naar overzicht van alle forums
Hoi Kee
Volgens mij bedoelde je mij toch?
Het oud bloed is ook gestopt en ik verlies nu gewoon helder slijm. Net zoals altijd als ik zwanger ben.
Ik heb 2 kinderen een dochter van 6 en een zoon van 3. Zij geven wel afleiding gelukkig.
Toen straks bij mijn ouders even op de koffie geweest.
Mijn moeder had een beeldje gekocht…een engeltje.
Haar woorden hier schat heb je een tastbaar engeltje voor jouw engeltje…moest er gewoon van huilen.
Zij hoopt met me mee, maar we weten allebei dat een wonder haast onmogelijk is.
Voor jou was het nu 1 maand geleden he?
Hoe gaat het met jou?
Het ergste vind ik nu om mezelf in de spiegel te zien….ik lijk gewoon een maand of 4 zwanger. Borsten zijn nog pijnlijk en ben ontzettend moe.
Het je gewoon op en top zwanger voelen laten je vind ik in een roes, zodat je soms denkt dat alles oke is.
Liefs Crooltje
Hoi Crooltje,
ik bedoelde jou ja. Ik snap dat je nog hoop hebt. Ik had een week na het slechte bericht een afspraak bij de gynaecoloog en ergens had ik nog een sprankje hoop maar ik wist heel goed dat het over en uit was. En toch voelde ik me bijzonder, ik was nog steeds ‘zwanger’. Op de echo zagen we het vruchtje nog helemaal zitten. Ik ben gecurreteerd twee dagen later. Als ik jouw verhaal lees dan denk ik dat je er vanuit kunt gaan dat het niet meer leeft maar ik snap heel goed dat je je nog vast houdt aan dat kleine beetje hoop. Dat geeft niks, dat sleept je waarschijnlijk door deze dagen heen. Ik heb het al eerder gezegd, ‘hoop’ is hetgeen dat ervoor zorgt dat wij vrouwen toch door kunnen gaan. Net zoals ik nu hoop over twee weken een positieve test in mijn handen te hebben. Deze hoop zorgt dat ik weer enthousiast verder kan. Ik ben nu een maand verder en het verdriet wordt minder. Dat komt omdat ik nu inderdaad weer gericht ben op zwanger worden. Ik heb weer een missie.. Sommigen kunnen het even achter zich laten en willen even wachten maar ik wil maar één ding, een kindje krijgen. Nu een jaar terug zijn we begonnen met zwanger worden. Het heeft dus wel 8 maanden geduurd voordat het raak was. Ik wil niet weer zolang wachten. helaas heb ik een lange cyclus waardoor ik altijd lang moet wacht op de menstruatie ofwel het kunnen doen van een zwangerschapstest. Ik denk dat ik mijn eisprong gehad heb door middel van een temperatuurlijst. Nu anderhalve week wachten op wat komen gaat…
