verdriet

• 

  Truus

  16-12-2008 18:08

  Ik ben vorig jaar een paar dagen voor kerst bevallen van een kindje na een zwangerschap van 17 weken. Die periode zijn we in een roes doorgekomen en snel daarna ging het al een stuk beter. Nu nadert de datum waarop alles gebeurt is en ik kijk er als en berg tegenop. Al die tijd heb ik data in mijn hoofd gehad waarop ik hoopte weer zwanger te zijn, de uitgerekende datum, de datum waarop het kindje geboren is enz. Maar niets is minder waar. Ik ben niet zwanger. En ik merk nu dat ik heel veel aan die nacht in het ziekenhuis moet denken. Ineens praat ik er ook over met mensen terwijl ik het voorheen meer voor mezelf hield.

  Hoe dan ook, we gaan een nieuw jaar tegemoet en hopen op een nieuw wonder.

  Ik duim voor iedereen, duimen jullie dan een beetje voor mij??
• 

  kee

  16-12-2008 22:10

  Hoi Truus,

  Ik duim zeker voor je. Ik vind het hartstikke erg voor je. Vind je de kracht nog om ‘gewoon’ door te gaan? Ik heb zelf ook al jaren een hele grote kinderwens. Nu dat het voor mij fout is gegaan bevind ik mij nu op het punt vlak voor mijn eerste menstruatie. Ik probeer alles in het werk te stellen om zo gezond mogelijk te leven en veel te vrijen. Ik heb de hoop dat het snel weer raak zal zijn. Ik heb de vorige keer 9 maanden moeten wachten. 9 hele moeilijke maanden omdat onze wens zo groot is en ik al veel eerder dan mijn man klaar was voor een kindje. Ik besef dat ik nog in een roes zit. Net zwanger geweest en heel graag weer snel zwanger. Ik wil er nog niet aan denken dat het weer lang zal duren.

  Wat heb jij geprobeerd om zwanger te worden? Ik neem aan dat je bij een gynaecoloog onder controle bent of iets dergelijks? temperaturen? ovulatietest? of zijn jullie al verder gegaan? controle van de zaadcellen bijvoorbeeld?

  Ik snap helemaal dat dit hele emotionele dagen zijn. Praat het lekker van je af. Dat lucht altijd op. En niet inhouden hoor, je mag verdrietig zijn. Heel veel sterkte deze dagen.

  gr
• 

  crooltje

  16-12-2008 23:31

  Lieve Truus

  Tjee meis wat ontzettend verschrikkelijk!!!

  Kan me heel goed voorstellen nu die datum dichterbij komt dat je daar het dan heel moeilijk mee hebt.

  Stort je hart hieruit, praat er met anderen gewoon over.

  1 jaar lijkt lang, maar is heel kort. Zeker als een deel als een roes aan je voorbij trekt.

  Kan me heel goed voorstellen dat je hoopte nu gewoon (hoog-)zwanger te zijn en het is je ook van harte gegund.

  Ik hoop dat voor jou en iedereen hier op het forum dat onze wensen, dromen en gebeden verhoort mogen worden en 2009 mogen afsluiten met een goed aflopende zwangerschap.

  Dikke knuf

  Crooltje
• 

  jh

  17-12-2008 10:36

  lieve truus

  verschrikkelijk he? en ik begrijp ook dat die data in je geheugen gegrift staan (moet ik zeggen dat ik me niet bezig heb gehouden met data, ik weet dat het nu vier weken geleden is maar kan je niet precies vertellen welke datum, wel houd ik de dag van curretage op woensdag)

  maar ik denk dat het niet zo raar is dat je nu juist over begint te praten, juist omdat je het eerst voor je hebt gehouden. wat er in zit moet er toch vroeg of laat uit (heel raar voorbeeld hoor, mensen die in oorlog ergs hebben meegemaakt beginnen ook in bejaardenhuis te praten) dus ik zou zeggen praat lekker van je af, is niet erg, hart luchten misschien kan je dan ook de roes iets loslaten en het een plekje geven…

  lijkt me werk erg frustrerend dat je dan na een jaar nog niet zwanger bent, jeetje wat erg zeg!! nou sterkte truus en alle anderen…
• 

  Truus

  17-12-2008 17:18

  Wat een lief berichtje, bedankt.

  Na het onderzoek op het kindje is de controle bij de gyn. opgehouden. Het was domme pech en had niets met mij te maken. Nu gaan we vanaf deze cyclus met de gyn. aan de slag om te kijken waar het aan kan liggen dat het nu zo lang duurt. Dit is echt zo raar. Zulke dingen lees ik alleen maar, nooit gedacht dat mij dit zou overkomen. Ik ben van onze eerste heel snel zwanger geraakt en van de tweede (wat dus uiteindelijk misging) ook, dus ik verwachte geen problemen.

  We hebben het geprobeerd met ovulatietesten maar dit heeft ook geen resultaat.

  Ik wens jullie ook heel veel succes en ondanks alles ook hele fijne dagen. Geniet van elkaar en wie weet……..
• 

  Truus

  17-12-2008 17:24

  Ook bedankt voor jullie berichtjes. Fijn om te merken dat er mensen zijn die je verdriet begrijpen.

  Ik weet de datum nog omdat ik toen in het ziekenhuis ben bevallen, Ik wist niet dat het kindje niet meer leefde, had zelfs pas nog een mooie echo gehad. Alles zag er goed uit. Op een avond braken mijn vliezen en vertelde de verloskundige (die we hadden gebeld en die was gekomen) dat ik het echt zelf moest doen, ze doen dan geen curettage. We hebben het kindje nog even bij ons gehad maar liepen heel verloren het ziekenhuis uit de volgende dag.

  Ik wens jullie ook allemaal veel sterkte de komende tijd en wens jullie alle goeds voor 2009, dat onze allerliefste droom maar uit mag komen!