Als zwanger worden van de tweede niet 'vanzelf' gaat

• 

  Tesje

  10-11-2009 16:10

  Hallo allemaal,

  Ik ben Tessa, mama van Deviën. (bijna 3) Sinds zijn geboorte ben ik niet meer aan de pil geweest in de hoop twee kindjes vlak na elkaar te krijgen. Helaas is dit niet zo gemakkelijk voor ons, inmiddels zijn we 3 miskramen verder en behoorlijk onze hoop verloren. Nu alweer ruim een jaar ‘bezig’ maar nog steeds geen zwangerschap. Elke maand weer opnieuw de teleurstelling helaas. Gelukkig genieten we natuurlijk ontzettend van ons kleine mannetje maar de wens voor een tweede kindje blijft erg sterk. Zijn hier nog meer mama's die al een kindje hebben en die ook net als wij graag een tweede willen en het dan niet lukt??

  groetjes Tessa
• 

  esli

  11-11-2009 18:38

  hoi,

  ik begrijp wel hoe je je voelt. Mijn dochter is nu 6. Ben inmiddels getrouwd (met een andere man dan de vader van mijn dochter). Wij zouden samen ook nog graag een kindje willen. In mei gestopt net de pil en na 2 maanden zwanger! we waren natuurlijk hartstikke gelukkig dat het zo snel gelukt was, want zelf waren we van een paar maanden uitgegaan. Helaas heeft deze zwangerschap maar 6 weken geduurd. Het bleek dat de vrucht zich niet verder ontwikkeld had. Een grote teleurstelling. Nu ben ik zelf vrij nuchter en dacht ook, nou het zal dan ook niet gezond zijn geweest, natuur beslist. Vol goede moed gingen we verder. Al vrij snel (na 2 maanden) weer zwanger!!!! de zesde week kwam dichter bij en net als de vorige keer, de dag na het maken met de afspraak met de verloskundigen begon de miskraam. Hier ben ik toch wel erg van geschrokken en de twijfel slaat nu wel toe….

  Ik heb gelukkig heel goed met mijn moeder kunnen praten. Zij heeft zelf ook 2 miskramen gehad en is 5 jaar bezig geweest om zwanger te worden van mij (haar tweede kindje). Is uiteindelijk ook spontaan gelukt. Verder gaf zij mij het advies, (wat natuurlijk makkelijker gezegd is als gedaan) om het uit mijn hoofd te zetten…Ga (meer) werken, zoek een hobby/ andere bezigheid, zodat het krijgen van een kindje niet meer de nummer 1 bezigheid in je leven wordt. Bij haar was hetook psychisch. Ze was zo bezig met zwanger worden….Tot de dokter zei; waarom gaat u niet een leuke baan zoeken? na 2 maanden was ze toch nog zwanger!

  Ik hoop dat je hier iets aan hebt! Wij geven de moed in ieder geval nog niet op.
• 

  chantal

  14-11-2009 17:25

  Ik weet sinds gisteren dat ik een 4e miskraam krijg. Heb 1 zoontje van 4 en de wens voor een 2e is heel groot. Helaas gaat het steeds mis. We blijven het proberen, maar nu moet ik eerst afwachten hoe deze zwangerschap eindigt. Je bent zeker niet de enige met dit verdriet. Hopelijk ben je snel weer zwanger en gaat het wel goed,want die kans bestaat ook.
• 

  mstrixie

  16-11-2009 20:58

  Wij hebben 2 kinderen, zijn beide keren zonder problemen zwanger geworden. Vervolgens 3x een miskraam, met 12 weken, 6 weken en 5 weken. Moeilijk, ik weet niet hoe het in de toekomst komt. Momenteel hebben we en pauze ingelost.

  Over niet teveel mee bezig zijn. Lijkt me heel moeilijk, want je wilt het zo graag. Maar mijn zusje is wel spontaan gekomen nadat mijn moeder besloten had en nu is het goed dan blijft het maar bij 1. Kwam het omdat ze het losliet of puurt toeval. Geen idee, maar je hoort het vaker. Of vallen de keren dat het losgelaten wordt en het geen zwangerschap oplevert niet op?

  Sterkte en ik hoop dat jullie wens snel in vervulling mag gaan.
• 

  nikie

  21-12-2009 15:11

  Hallo ,

  kerstvakantie: in “ ziekte” na m'n tweede miskraam dit jaar. Ik heb reeds een zoontje van 4.

  Van mijn zoon was ik vrij vlug zwanger, geen zo'n gemakkelijke zwangerschap geeindigd met zwangerschapsvergiftiging. Met een keizersnede is mijn zoon toen geboren. Advies van mijn gene: zo weinig mogelijk stress voor een volgende zwangerschap. Zo gezegd, zo gedaan. Een huis gebouwd en een paar jaar verder wilden we er wel weer voor gaan. Spiraaltje werd verwijderd en 3 maand ( februari 2009) later heel onverwachts zwanger. Dolgelukkig maar deze zwangerschap was precies anders ( het zal misschien een meisje zijn zei de dokter nog ??), geen enkel kwaaltje, voelde me fantastisch. Op 7 weken wakker geworden met stekende buikpijn, vrij snel gevolgd door bloedverlies. Dit kwam zo hard aan, ik was er echt niet goed van. We hadden onze zoon net verteld dat er een broertje of zusje bij kwam. Ben toen 3 weken thuis geweest van het werk.

  Ik wou zo snel mogelijk weer zwanger zijn maar dit wilde neit direct lukken. Na een controle bij de dokter in oktober 2009 voor een follikelmeting waren we de maand nadien zwanger. opnieuw heel blij maar met de nodige angst. Na 7 weken naar de gene voor een eerste echo. Het was een beginnende zwangerschap (pas 5 weken ??? dit klopte niet met de testen en het bloedonderzoek), de stress begon, dan angst sloeg opnieuw toe maar de gene verzekerde ons dat er geen reden was tot paniek. Week nadien nieuwe echo: een hartactiviteit. dit was heel goed zei ze ons. Week nadien toch opnieuw op controle voor de zekerheid ( 14/12), net voor de feestdagen.

  14/12: het vruchtje was veel te klein, het hartje klopte veel te traag. Ze was 100 % zeker dat dit opnieuw in een miskraam zou eindigen. Ik had de keuze: afwachten of op gang brengen met medicatie. Ik koos voor het laatste. Ik had het zelf in de hand wanneer het zou komen, ik was voorbereid, maar weerom een zware klap. Opnieuw drie weken thuis van mijn werk.

  Ik weet niet of ik het nog eens kan opbrengen, ik ben bang dat mijn draagkracht zijn maximum heeft bereikt.

  Hoe doen anderen dit ,om dit voor de tweede maal te boven te komen ?
• 

  mvjay

  19-07-2010 18:21

  Heel herkenbaar,

  Wij zijn al bijna anderhalf jaar bezig en inmiddels 4 miskramen verder. Elke keer als ik dan weer zwanger mocht worden kan je er niet meer van genieten totdat je de cruciale tijd hebt gehaald. Hoop dat het dan eindelijk een keer toch goed mag gaan. We hebben wel afgesproken dat als ik 30 ben ermee stop mijn zoontje is dan al 6 en ik zie het dan niet meer zitten om zwanger te worden of zijn ook wordt het risico op downsyndroom groter en aangezien het in de familie zit wil ik dat risico niet lopen. Ben blij met mijn zoontje maar zou o zo graag nog een tweede kindje willen. Laten we maar hopen dat het ooit zover mag komen in de komende 2 jaar.
• 

  Caar

  27-07-2010 20:14

  Wat een herkenbaar verhaal.

  Ik heb in maart van dit jaar mijn 2e miskraam gehad.

  Wij zijn ondertussen ook al 2 jaar aan het proberen om nog een kindje te krijgen.

  Onze dochter is inmiddels 3 en ik had zo graag al een kindje er bij gehad…

  Steeds weer opnieuw blij moeten zijn voor anderen valt me zo zwaar.

  Ik hoop dat het voor jullie en voor ons goed gaat komen.

  Sterkte ermee.