Ongeveer 6.5 week geleden heb ik een miskraam gehad, 2e zwangerschap. Eerste was wel met goed resultaat, dochtertje is nu 14.5 maand.
Heftige gebeurtenis, een miskraam.
Nu was ik al een dag of 3 s ochtends misselijk en toen ik vanmiddag met dochterlief een boterham met leverpastei wilde eten, werd ik vreselijk onpasselijk. Alarmbellen rinkelden al, maar gingen nu harder tekeer. Snel boterhammen gegeten en met dochterlief naar de winkel voor een test. Test gedaan en ja hoor, zwanger.
Blij, verrast, eng, ik weet niet wat ik allemaal voel. Wat ik wel weet is dat ik met de 2 zwangerschap (dus de miskraam) me minder blij voelde toen ik wist dat ik zwanger was, net alsof ik ergens wel wist dat het niet goed zou aflopen. Nu is het gevoel veel anders, veel blijer, oprechter. Nu komt het goed.
Maar toch ben ik zo onwijs bang en kan ik het nog neit geloven. Over een paar dagen doe ik gewoon weer een test. Als ik het volhou een paar dagen te wachten .
Hoe gaan jullie daarmee om? De vorige keer hebben we het steeds snel verteld dat we zwanger waren. Ik had zoiets van ‘'als het dan misgaat, krijgen we ook meer steun’', maar dat viel erg tegen. Kreeg veel reacties als ‘'kan gebeuren’', ‘'volgende keer beter’', ‘'je bent nog jong’' of ‘'het was nog niks’'.