miskraam/vroeggeboorte

• 

  saskia

  28-10-2007 11:03

  Hai Roosmay (is dat je naam?),

  Het gaat op en af. Had erg slecht geslapen door de kraamvisite en door weer naar mijn werk te zijn geweest. Maandag begin ik met 4 halve dagen, ik denk dat het eerst wel voldoende is. De afleiding vind ik erg prettig, want door thuis te zitten word ik ook niet erg vrolijk! Maar je hebt gelijk dat je als juf er 100% moet zijn, want kinderen blijven kinderen en zijn het na 5 minuten al weer vergeten.

  Dus ze hebben helemaal geen oorzaak bij jullie dochtertje kunnen vinden? Kan je daar wel vrede mee hebben? Lag het ook niet aan de placenta of navelstreng? Ik zou dolgraag weer zwanger willen zijn, maar ook angst hebben dat het weer gaat gebeuren. Het lijkt me heel erg moeilijk om me daar over heen te zetten. Ik heb me wel voorgenomen om een dag minder te gaan werken zodra ik zwanger ben. En misschien wel eerder trouwens. Nu werk ik 5 dagen.

  We hebben helaas nog geen andere kinderen, dit zou onze eerste zijn geweest….

  Sterkte en tot mails!

  Groetjes Saskia
• 

  Sella mv Senne en Nora*

  01-11-2007 18:19

  Hoi Saskia, idd heeft Roosmay gelijk. Ik heb mijn dochtertje met 22 wk veloren omdat mijn baarmoeder begon te ontsluiten zonder dat ik dat merkte. Met ons meisje was alles goed. Ze is levend ter wereld gekomen en we hebben haar nog 1,5 uur in onze armen gehad, en toen moesten we afscheid van haar nemen.

  Het is zwaar,moeilijk maar het komt goed…echt waar. Voor ons het ook nog maar kort geleden (11 juli 2007) maar als ik zie hoe wij nu weer in het leven staan, kan ik je zeggen dat het goed komt.

  Praat er veel over, met iedereen die het maar horen wil, geef je kindje een naam, dat helpt echt in het verwerken. Noem je kindje ook altijd bij naam. In het begin is het moeilijk en zul elke keer als je de naam zegt is huilen uitbarsten maar het wordt makkelijker, draaglijker. Wat ons heel erg goed gedaan heeft is dat we geboorte/overlijdens kaartjes gemaakt hebben. Dat was voor ons ook weer een stukje afsluiten. Dus praten…veel praten en een naam geven. Het verwerken zal lang duren, je vergeet het je leven niet meer.

  Ik ben nu een paar maanden verder en we proberen weer zwanger te worden. Hoop dat het snel lukt.
• 

  saskia

  01-11-2007 18:37

  Hoi Sella,

  Bedankt voor je bericht en steun! Je hebt gelijk……veel praten helpt. Wat verdrietig en toch mooi dat je jullie dochtertje nog in je armen hebt kunnen houden.

  Ik weet dat we weer een beetje aan de toekomst moeten gaan denken…..deze week ben ik weer begonnen met halve dagen werken en dat is ook goed. Wel vermoeiend, maar dan ben je weer met andere dingen bezig. Eind november krijgen we de uitslag van alle testen……, hopelijk kunnen we daarna en mogen we daarna weer zwanger worden. Dat is absoluut geen vervanging, want vergeten doen we ons eerste kindje nooit.
• 

  Roosmay

  04-11-2007 22:19

  hoi saskia,

  hoe is het?

  je schreeef over “angst voor angst” bij opnieuw zwanger worden…. dat is idd begrijpelijk… heb er met vriendinnen over gehad die in dezelfde situatie hebben gezeten, blijkt tocht dat iedereen het anders ervaart. zelf was ik na de vroeggeboorte na 6 maanden weer zwanger. was wat voorzichtiger en minder uitbundig naar de buitenwacht toe met vertellen, maar had geen angst. met de redenatie dat het toch niet helpt, angst of geen angst, je leeft zo gezond mogelijk en heet het kindje als het ware helemaal welkom, meer kun je toch niet. maar ja angst is een raar iets, daar is soms niet tegen te redeneren..

  hoe het een eventuele volgende keer zal zijn, weet ik niet, dan is het de vierde zwangerschap op een rij in een redelijk korte tijd. ik hoop van harte om het mee te maken, maar weet niet of ik dan angstig zal zijn. waarschijnlijk wel (kan het nog meer?) super voorzichtig,

  maar het is alles waard, dat kan ik je wel vertellen. jullie hebben nog geen ander kindje, dat lijkt me moeilijk. ik zie onze levende dochter met de dag ontwikkelen en nieuwe woordjes leren, we genieten er intens van. nieuw leven is alle moeite waard!!

  nee het lag die keer ook niet aan de navelstreng of placenta. alle echo's waren goed, zelfs een week voor de bevalling, goed ingenesteld, alles normaal. van de afgelopen keer, een miskraam 5 wekne geleden, is niet bekend wat er mis ging, maar ook niet of het kindje in orde was, omdat het maar 9 wekn was viel er niets te onderzoeken..

  hoop dat het goed met je gaat. veel sterkte in de nieuwe werkweek… doe je het rustig aan? mensen om je heen beseffen vaak niet dat je in rouw bent…

  groetjes, ook sella aan jou, jij ook veel sterkte met alles..
• 

  saskia

  05-11-2007 15:49

  Hoi Roosmay,

  Op zich gaat het best goed. Lichamelijk nog best moe, dus ben blij dat ik eerst halve dagen werk. In ieder geval nog voor 2 weken. Emotioneel gaat het op en af. Gisteren bij mijn schoonzus geweest die zwanger is. Ze is een maand eerder dan ik zou zijn uitgerekend. Op zich ging het prima, maar op de terugweg in de auto moest ik toch even huilen. We hadden daar natuurlijk ook samen met een dikke buik kunnen zitten. Zij is bezig met de babykamer, ik niet meer en noem alles maar op! Daardoor toch slecht geslapen.

  Ik denk inderdaad dat bij elke zwangerschap je bang bent dat het verkeerd gaat. Een gezond kindje krijg je niet zomaar, daar zijn wij allemaal van bewust. En hoeveel rekening je er ook mee houdt, als het mis is, gaat het mis. Daar moeten we maar aan denken……