babyboom

• 

  jh

  11-01-2009 19:08

  ik heb in november een miskraam gehad, en kan er op zich goed mee omgaan, maar weten jullie wat ik zo moeilijk vindt….

  die vriendinnen en kennisen die je vertellen dat ze een nieuwtje hebben, zwanger zijn en een paar weken na jouw “uitgerekende datum” zijn uitgerekend. ik kijk naar de buiken, o zo zou die van mij er nu ook uitgezien hebben…

  bij die berichten… schiet ik toch weer even vol! terwij lik toch echt blij voor ze ben hoor dat is het niet, maar ze leveren bewijsmateriaal voor hou jij er uit zou hebben gezien. en later bij het zien van de kindjes hoe oud en groot jouw kindje zou zijn geweest… gelukkig weet ik niet of jongetje of meisje zou zijn geweest (al is het in mijn beleving, gevoel en intuitie een meisje geweest)
• 

  KEB

  12-01-2009 17:24

  Lieve jh,

  Wat je schrijft is heel herkenbaar.

  Ik heb vorig jaar in april een miskraam gehad en ben gecuretteerd.

  Ik liep tegelijk met een collega van mij.

  Ik kwam haar dan ook iedere dag tegen op het werk en keek steeds naar haar buik met in mijn achter hoofd "zou ik ook zo'n buik gehad hebben.

  Toen ze haar 20 weken echo had gehad liet ze die heel blij zien.

  Wat natuurlijk gegrijpelijk was.

  Ik kreeg toen tranen in mijn ogen omdat ik ze dus niet kon laten zien.

  Ja en toen na de bevalling moest ik op kraamvisite.

  Dit heeft mij zoveel moeite gekost.

  Ja ik zou eigenlijk ook een kindje gehad hebben en we zouden ze aan elkaar laten zien. Niet dus.

  Zij had een kindje en ik stond er met lege handen naar te kijken.

  Ze zeggen allemaal dat het op den deur zal gaan slijten maar daar merk ik nog niet zoveel van.

  Ik hoop dat je het een plekje kan geven en er op jouw manier mee weet om te gaan.

  Ik wens je daar veel sterkte bij.

  Liefs Karin
• 

  kee

  12-01-2009 19:05

  Lieve jh en KEB,

  Ik heb helemaal hetzelfde. Ik kan niet naar die buik kijken. Echt letterlijk, ik kan en durf er niet naar te kijken. Ik hou mijn blik echt op het gezicht van de zwangere in kwestie. Een goede vriendin van ons is nu 15 weken zwanger en ziet er op en top zwanger uit.Ik heb laatst zo'n rotavond gehad toen we daar op visite waren dat ik besloten heb er voorlopig niet meer naar toe te gaan. de tranen stonden op het punt van doorbreken maar niemand die het zag, niemand die er aandacht voor had. Ik wilde er ook niets van zeggen op dat moment. Een andere vriendin van mij is ook zwanger maar daar zie je nog niks van. Bij haar heb ik er geen moeite mee maar dat is omdat zij er altijd met mij over praat. Ze ontdekte zwanger te zijn vlak na mijn miskraam. Ze heeft het gelijk verteld en nog steeds hebben we het er wekelijks over. Zij stelt ook veel interesse in mij en misschien dat ik er daarom bij haar geen last van heb.

  Ik blijf er veel last van hebben tot het moment dat ik zelf weer een positieve test in handen heb (denk ik). Oh, wat verlang ik naar dát moment…!!!

  Dikke knuffel voor jullie allemaal!

  x
• 

  Anne

  13-01-2009 13:16

  Hoi jh en anderen,

  Ooooh, wat herkenbaar. Precies zoals jij het zegt: je gunt het de ander van harte maar je voelt je eigen leegte! Zelf heb ik in oktober een miskraam gehad en het is heel stom maar ik hou nog steeds bij hoe ver het kindje ontwikkeld zou zijn, hoeveel weken ik nu zelf zou zijn. Terwijl de miskraam me gelukkig niet meer beheerst hoor.

  Zoals Kee reageert: waarschijnlijk houdt dat pas op als je zelf weer een positieve test in handen hebt. Dat denk ik ook.

  In mijn vriendinnenkring zijn er ook heel veel zwanger. Oeps, wat confronteert dat steeds zeg! Ik zie nu al een beetje tegen al die kraamvisites op. Hoop maar dat ik dan weet dat er in mij ook weer wat groeit……..

  En weet je… 1 van mijn beste vriendinnen durfde het mij niet eens zelf te zeggen. Na het telefoontje waarin ze het wilde vertellen heeft ze het toen maar gemaild want ja…anders hoor ik het zelfs nog van een ander. Dat vond ik heel lastig dat ze het niet persoonlijk durfde te zeggen dus dan maar lekker onpersoonlijk via de mail. Vertel het wel normaal graag want die aparte behandelingen vind ik in ieder geval niet prettig. Maar goed…..het blijkt dat voor de wereld om je heen het dus ook lastig is als ze hun positieve bericht in jouw nare situatie moeten brengen. Dus ik kijk haar er ook niet op aan hoor. We blijven gewoon hopen zelf nog eens het mooie nieuws te kunnen brengen!!!!!!!!!!!!!!

  Hou je taai! Je bent niet de enige (schrale troost)

  Groetjes Anne
• 

  jh

  13-01-2009 19:18

  dank voor jullie lieve reacties, had ook wel herkenning verwacht hoor, maar gewoon even verhaal kwijt…

  trouwens, ik had vandaag ongesteld moeten worden, ben het nog niet…

  maar niet echt gevreeen rondom eisprong,

  toch een beetje hoop nu…

  ik ga denk ik overmorgen een test doen als ik dan nog niet ongesteld ben.. spannend!!
• 

  kee

  13-01-2009 20:00

  Oh wat spannend… Misschien wil het juist lukken omdat je er blijkbaar wat relaxter mee bent omgegaan. Ik was er voorheen ook best wel mee bezig en juist toen ik een maand veel andere dingen aan mijn hoofd had en daarom wat minder gevreeen had was het wél raak. Ik duim voor je!!!!!

  liefs Kee
• 

  jh

  14-01-2009 19:44

  heb vanochtend een test gedaan, kon toch niet wachten, een heeeeeeel lichtblauw streepje, eigenlijk niet noemenswaardig, maar ook nog niet ongesteld,

  dus hoopvol, terwijl ik eigenlijk gewoon zat te wachten op het moment dat ik ongesteld zou worden, stond er niet eens bij stil dat het wel eens raak zou kunnen zijn omdat we bijna niet gevreeen hebben…..

  dus of zwanger

  of een onregelmatige cyclus wat wel heel erg beroerd zou zijn omdat ik altijd zo op regel was

  we wachten af

  hoe gaat het verder met jullie nu?

  kee kan je het wat loslaten?
• 

  sonja

  14-01-2009 20:32

  jh, gaat even verder onder sonja
• 

  No

  14-01-2009 22:20

  Hoi Sonja & Allemaal,

  Ik denk dat het niet veel meer toevoegt, want zoals je zelf al zei had je al verwacht dat je niet de enige zou zijn, maar ik wilde toch ook nog neven zeggen hoe herkenbaar het is. Ik heb afgelopen september een miskraam gehad en kan ook nog steeds die zwangere buiken met moeite zien! Afgelopen zondag zelfs een BB-shower gehad, je weet wel, zo'n baby feestje, waarbij alles alleen maar om de nieuwe baby van de zwangere vrouw gaat. Iedereen had al kinderen behalve ik, en het ging de hele dag alleen maar over 1 ding natuurlijk. Heel moeilijk maar ik had me erop ingesteld.

  Overal om je heen lijken er babies uit de lucht te vallen en iedereen doet alsof het zo vanzelfsprekend is…..

  Ik hoop dat iedereen gauw haar wens vervuld krijgt!!

  Groetjes,

  Niek
• 

  DeniseM

  15-01-2009 09:45

  Ha Sonja,

  Ja, dat is precies waar ik bang voor ben dat vrienden van mij -bij wie het helaas net mis is gegaan- zo zullen denken. (Terwijl we gelijk op liepen). En dat begrijp ik ook helemaal. Tegelijkertijd weet ik zelf ook wat het is om het mee te maken en ben ik er nu ook weer intens bang voor. Wij hebben vanmiddag de eerste echo en ik ben zó zenuwachtig. Zo bang.

  Hoe mijn echo ook afloopt, ik wil je veel sterkte wensen! Het is ook heel moeilijk!

  Groetjes,

  Denise

  http://www.vrouwonline.nl/_Interactive/Weblog/Webloggers/Denise/